De jungle van Zuid

Helemaal achter in het land van de zuiden ligt een middelgrote jungle. Hier leven veel beesten in en er is hier altijd wel een vrede, dieren maken inmiddels geen ruzie om dingen die kwijt zijn, of gestolen. Er komen veel mensen, maar vooral Weerwolven zal je hier treffen. Jammer genoeg wordt soms de rust van de dieren gestoord. Hoewel er wel regels zijn: Bomen mogen niet zonder reden worden omgehakt, redens zijn dode bomen of toestemming van een bevelhebber of de koningin zelf. Welke dieren tef je hier: Tijgers, luipaarden en apen en verschillende vogels, leeuwen niet, tenzij het weermensen zijn of desnoods de leeuw van noord.

Regels:

Limiet voor mensen is oneindig.
Denk aan de dieren en de natuur.

Ze pakte de tak stevig vast en zetten haar voeten op een lagere, zo klom ze stukje voor stukje naar boven. Bij een grote stevig tak ging ze op zij, om daar op te kunnen zitten. Haar blauwe ogen volgde Pearl, die via de dikke stam naar boven klom. De poes was daarin wat vlugger dan het meisje, zo zat de poes binnen een paar seconden naast Sindey. Sindey streelde de poes over haar lijf en luisterde naar de geluiden in de jungle. Vogels floten luidruchtig en apen krijsten, af en toe hoorde je een tijger brullen of een luipaard grommen. De wind die door takken waaide, maakte lang niet zo lawaai als de dieren. Het was warm in de jungle en de vest die ze net nog aan had, had Sindey weer uitgetrokken en op de tak gelegd. Vandaag was ze in een lange grijze broek gekleed en had een rood sporthemd aan. Ze was even in verdachten vergaan, tot ze een lik kreeg van Pearl, ''Ja, je bent lief'' zei ze tegen de poes, terwijl ze haar onder het kinnetje kietelde. Zo te merken was ze alleen hier, fijn voor de dieren. Opeens begon ze te lachen en haar ogen fonkelde, ''Kom, dan gaan we even rennen'' zei ze tegen haar poes en veranderde opeens in een tijger met bijzondere blauwe ogen. Ze sprong naar beneden en wachtte daar op Pearl, die volgde al vlug. ''Sindey'' zei de poes in kattentaal, wat Sindey als tijger kon verstaan, ''Laten we een wedstrijd houden tot de splits-boom'' De spits-boom was een kleine maar stevige boom, die door een blikseminslag gesplits was. ''Goed'' antwoordde Sindey, ''Klaar voor de start?'' ze wachtte tot Pearl klaar stond en riep toen ''Af!'' Mensen en elven konden haar nu niet verstaan, dwergen ook niet trouwens, maar Pearl en andere katachtigen wel. De twee schoten weg, in een rap tempo wisselde ze de eerste plaats steeds af. Als er een laaghangende tak hing, sprong Sindey er over en ging Pearl er onder door. De boom kwam al in zicht, Sindey versnelde vlug haar pas, net als haar poes. De twee kwam tegelijk aan en het was gelijk spel, ''Gelijkspel!'' riep Pearl toen, wat voor ieder andere als een opgewonden gemauw zal klinken. De twee hijgde na en Sindey ging even uitrusten in haar tijgervorm. Net toen ze wou liggen, kraakte er takken, er kwam iemand aan. Sindey rook dat het een mens of zo was, geen dier in elk geval en veranderde weer in de gewone Sindey, afwachtend. Pearl verstopte zich achter haar, verlegen als ze was.

Nathaniël liep in mensenvorm, met zijn luipaard naast zich, door de jungle heen. Dit was de zoveelste keer dat hij er een tijdje tussenuit kneep, daarom kwam hij meestal ook bijna overal te laat aan. Hij keek naar Callisto toen ze een geur had opgevangen. Met een hoog tempo liep ze er ineens naartoe en Nathaniël moest al rennend in zijn wolvengedaante veranderen zodat hij haar kon bijhouden. Toen een meisje en een kat in zijn gezichtveld verschenen veranderde hij terug naar zijn menselijke vorm en liep langzaam op het meisje af. "Hi," zei hij zacht en keek naar de kat achter het meisje. Callisto was ondertussen met een grote boog om het meisje heen gelopen en stond nu achter haar. "Callisto." Zijn luipaard keek hem even aan en het leek alsof ze ging doen alsof ze hem niet gehoord had, maar na een tijdjeliep ze toch netjes langs het meisje naar Nathaniël toe en ging naast hem liggen. "Leuke kat." Hij wist dat het meisje voor het Zuiden was, anders zou Callisto haar al lang tegen de grond hebben gesmeten.